De Opiumwet: Kankergezwel in de maatschappij!

Uit: Nieuwe Politiek 2003

In 1993 en 1995 heb ik brochures geschreven en uitgegeven met dezelfde strekking als dit artikel. In 2002/2003 schreef ik: Helaas is de grote lijn nog steeds relevant. Nu in juni 2009 erkent de politiek dat het drugsbeleid verwaarloosd is. Hopelijk dat de politiek en de ambtenarij nu wel willen luisteren.

Inleiding:

Op 4-6-1992 schreef ik een brief over legalisatie van drugs aan minister Hirsch-Ballin (justitie), aan de voorzitters van de tweede kamerfracties en aan diverse media. Een deel van de brief is in juni 1992 in de Volkskrant geplaatst. Daarna laaide de discussie over legalisatie van drugs even op. Vooral in het NRC Handelsblad kwamen voor en tegenstanders veelvuldig aan het woord.

Tegenstanders:

Al vele jaren pleiten tegenstanders van legalisatie voor een hardere aanpak van de verslaafden. Men vindt dat men de verslaafden niet in de steek mag laten. En dit gebruikt men dan als excuus om verslaafden zoveel mogelijk het leven zuur te maken. Volgens sommigen zijn verslaafden het meest gebaat bij een harde aanpak. En men zegt dat verslaafden dat beamen. En wellicht doen enkele ex-junks dat ook. Maar is de maatschappij gebaat met een hardere aanpak? En wat is belangrijker: De belangen van 16 miljoen niet-verslaafden, of de belangen van enige tienduizenden junks?

Laten we eens kijken wat er gebeurt wanneer de drugshandel harder aangepakt wordt en de junks gedwongen worden om af te kicken. Als een dergelijk beleid zou slagen, verliezen de handelaren hun klanten. Dan gaan zij nieuwe afzetgebieden zoeken. Bijvoorbeeld op middelbare scholen en in disco's. De klinieken voor verslaafden varen hier wel bij. Zij krijgen een voortdurende stroom van nieuwe verslaafden op wie zij hun therapieën kunnen uitproberen. Maar de maatschappij gaat hieraan kapot. En het ruïneert het leven van vele tieners.

Stelling:

Hoe meer er verdiend wordt met de drugshandel,
hoe meer moeite handelaren zullen doen om nieuwe verslaafden te maken!

Schadelijke gevolgen van drugsgebruik:

Volgens tegenstanders van legalisatie zijn harddrugs zeer schadelijk. Maar hiervoor ontbreekt ieder bewijs. Er zijn wel aanwijzingen voor het tegendeel. De lichamelijke schade die veelvuldig gebruik van zuivere heroïne aanricht, is over een periode van tientallen jaren tamelijk beperkt. Het roken richt veel zwaardere schade aan.

Heroïne lijkt sterk op door het lichaam zelf geproduceerde pijnstillers. Wanneer je regelmatig heroïne gebruikt, stopt het lichaam met het aanmaken van die pijnstillers. Als je dan plotseling stopt met heroïne, krijg je heftige afkick-verschijnselen. Maar deze verschijnselen zeggen niets over de lichamelijke schade.

Aan het begin van de 20e eeuw waren er mensen die veel heroïne gebruikten. Een goed gedocumenteerd geval is Aleister Crowley. Rond 1900 was hij al verslaafd aan heroïne. In 1904 was hij verslaafd aan cocaïne en heroïne. En hij bleef de rest van zijn leven verslaafd. Hij stierf in 1947 op 72-jarige leeftijd. Volgens een journalist gebruikte hij aan het eind van zijn leven 7 tot 8 gram heroïne per dag. 'Genoeg om een kamer vol junks om zeep te helpen' zei een van zijn vrienden.

Dit ene geval zegt natuurlijk niet zoveel. Maar vergelijk het eens met een zware alcoholist. Iemand die een fles whiskey of jenever per dag drinkt. Na een paar jaar zwaar alcoholisme is je lever volledig verziekt en heb je een zware hersen-beschadiging. 5 Jaar zwaar alcoholisme is genoeg om het sterkste lichaam volledig te verwoesten.

Conclusie: Alcohol is schadelijker dan heroïne! En er zijn bijna 1.000.000 probleemdrinkers in Nederland. Wereldwijd is alcohol de op een na meest misbruikte en meest schadelijke drug. Alleen nicotine is schadelijker en wordt meer misbruikt. Toch weigeren onze politici de reclame voor alcohol te verbieden. En dat is wel heel erg krom. Een drug als heroïne mag niet gebruikt of verkocht worden. En voor de schadelijkste drug mag men gewoon reclame maken.

Als schaamlap gebruikt men in alcoholreclame de slogan: "Geniet, maar drink met mate". Sigarettenpakjes worden tegenwoordig ontsierd met de ergste bedreigingen.

Veel mensen geloven dat hash en wiet onschuldig zijn. Maar ik heb gemerkt dat hash-gebruikers dom en sloom worden. En er zijn aanwijzingen dat delta-9-THC (de werkzame stof in hash en wiet) de hersenschors aantast. Mijns inziens is veelvuldig gebruik van hash schadelijker dan heroïne-verslaving.

schizofrenie

Uit onderzoek is gebleken, dat veelvuldig gebruik van hennep de kans op schizofrenie sterk doet toenemen. In 1969-1970 werden 50.000 zweedse militairen gevraagd naar hennep-gebruik. Op latere leeftijd kwam bij hun meer schizofrenie voor, naarmate ze meer hennep hadden gebruikt. Jim van Os interviewde in 1996 ruim vierduizend aselect gekozen mensen in Nederland over schizofrenie en drugsgebruik. In 1999 werden deze mensen opnieuw geinterviewd. Volgens dit onderzoek verdubbelt de kans op schizofrenie bij af en toe blowen en verviervoudigt deze kans als je een paar keer per week blowt. Dit is GEEN reden voor paniek. De kans op schizofrenie is heel klein. Verdubbeling en zelfs verviervoudiging van de kans maakt de kans nog steeds niet groot.

Scholieren die op elfjarige leeftijd gelukkig waren en later in hun middelbare schooltijd gingen blowen, zijn daarna vijfmaal vaker somber dan leeftijdgenoten die op elfjarige leeftijd ook gelukkig waren en geen hennep gingen gebruiken.

Er zijn duidelijke aanwijzingen, dat hennep niet onschuldig is. (NRC 11 jan. 2003.)

Neo-fascisme:

Tegenstanders van legalisatie willen dat we junks harder moeten aanpakken. Maar hoe wil men een dergelijk beleid legitimeren?

Zelf ben ik geheelonthouder. Voor mij is het verbazingwekkend, dat mensen die zelf graag een borreltje drinken, hun medemensen het gebruik van drugs willen verbieden. Dit terwijl alcohol schadelijker is dan de meeste drugs.

Als mensen (inclusief junks) misdaden plegen, kunnen we ze opsluiten. En als ze verslaafd zijn, kunnen we ze gedwongen laten afkicken. Maar wat doen we met de verslaafden die geen misdaden plegen?

Gaan we deze verslaafden in concentratiekampen opsluiten? En laten we ze pas vrij als ze 'genezen' zijn? En wat doen we met de 'ongeneeslijken'? Voor hun eigen bestwil vasthouden in concentratiekampen? Terwijl de voorstanders van een dergelijk beleid hun borreltjes blijven drinken? Dit lijkt mij in strijd met de rechten van de mens.

Kosten - baten analyse:

En hoeveel gaat dat kosten? 20.000 Mensen verplicht afkicken. Een jaar lang geconcentreerde psycho-therapeutische behandeling. Dan spreek je over 3 tot 6 miljard euro!

Kunnen we ons geld niet beter besteden? Bijvoorbeeld voor de opvang van tieners die door hun ouders het huis uit zijn getreiterd of geschopt? Of voor de hulpverlening aan mensen met psycho-sociale problemen, waarvan er duizenden op straat 'wonen', omdat er bezuinigd moest worden op psychotherapeutische instellingen? Of voor hulpbehoevende bejaarden die nu te weinig zorg krijgen? Het is toch wel heel erg krom, als we 'hulp' opdringen aan junks, en uit kosten overwegingen hulp weigeren aan mensen die daarom vragen.

En wat krijgen we terug voor deze ongewenste hulpverlening? Een stelletje afgekickte ex-junks die in een mum van tijd opnieuw verslaafd raken? Of alcoholist worden?

En hoeveel nieuwe verslaafden maken de handelaren, als zij zien dat zij van hun klanten beroofd worden? Gaan zij hun marketing op middelbare scholen en in disco's intensiveren? Zodat jaarlijks duizenden tieners verslaafd gemaakt worden?

De staat als moordenaar:

Heroïne is een vrij onschuldige drug. Maar het maakt je ongeschikt om te werken. Dus moet het verboden worden. Alcohol is een zeer schadelijke drug. Maar je kunt er uitstekend dom routinewerk mee doen. Zonder alcohol zou veel laagbetaald werk helemaal niet gedaan worden. Alcohol moet dus bevorderd worden. Het houdt de mensen dom, afgestompt en afhankelijk.

Als heroïne tamelijk onschuldig is, waarom gaan er dan zoveel junks dood? En waarom zien ze er zo slecht uit?

Junks leven vaak op straat. Vaak drinken ze veel zoete wijn, om een glucosetekort aan te vullen. Heroïne verlamt de spijsvertering, zodat junks nauwelijks voedsel opnemen. De alcohol in de wijn, gecombineerd met weinig gezonde voeding, sloopt het lichaam. Zou men heroïne combineren met yoghurt, vruchtensap en vitaminen en andere voedingssupplementen, dan kan men heel gezond blijven met heroïne.

De heroïne op straat valt niet onder de warenwet en wordt vaak vermengd met schadelijke stoffen. Soms doet een handelaar dat verkeerd en krijg je een dodelijk mengsel. Vooral in het buitenland sterven hieraan heel veel junks. In Nederland is de situatie minder ongunstig, dankzij ons tolerante beleid!

Het leven op straat, onzuivere heroïne en slechte voeding zijn de voornaamste oorzaken waarom junks er zo slecht uitzien en vroegtijdig sterven. En bij spuitende junks is het gebruik van vuile naalden en de besmetting met hepatitis-B en AIDS een belangrijke oorzaak van de aftakeling.

Bovendien moeten junks heel veel doen om aan geld voor drugs te komen. Bijvoorbeeld stelen, voor hoer spelen, etc. Ook dit draagt bij tot de psychische en lichamelijke aftakeling van de junks. Daarbij komt nog, dat de meeste junks al ernstige psychische en sociale problemen hadden voordat ze verslaafd werden.

Als alle drugs gelegaliseerd zouden worden, zouden de farmaceutische bedrijven drugs via apotheker en drogist kunnen verkopen. Bijvoorbeeld 30 gram heroïne voor 50 euro. Dat kun je van een uitkering betalen. De junks hoeven dan niet meer te stelen of voor hoer te spelen. En ze krijgen gegarandeerd zuivere drugs.

Als een frisdrankfabrikant een zoete drank maakt, met alle vitaminen, mineralen en voedingsstoffen in die drank, kan ook de voeding van junks behoorlijk geregeld worden. Dan kunnen junks een redelijk normaal leven leiden. En dan hebben we geen last meer van verslaafden.

In het buitenland, en met name in de USA en Groot Brittanië, sterven de verslaafden als ratten. En in de USA woeden in de binnensteden complete burgeroorlogen om de drugs. En niet alleen verslaafden, maar ook vele onschuldige voorbijgangers, worden afgeschoten in de 'war on drugs'. Je kunt dus stellen dat deze landen moordenaars zijn. En dat zij genocide tegen junks bedrijven.

Overigens gaat het hier vooral om drugsoorlogen om cocaïne en crack. Heroïne is een vrij ouderwetse drug.

In Nederland ligt dit iets genuanceerder. Dankzij ons tolerante drugsbeleid. Maar ook hier vallen vele onnodige drugsdoden. Dus ook de Nederlandse staat is een klein beetje moordenaar.

Dit schreef ik in 1993. Terwijl ik dit hoofdstuk bewerk, is zojuist de doodgeschoten crimineel Cor van Hout begraven. Zijn uitvaartstoet was groter dan de uitvaartstoet van prins Claus. Politiekorpschef Kuipers stelde, dat de Amsterdamse politie in een jaar tijd 19 liquidaties had weten te voorkomen. Het NRC Handelsblad schreef op 25 januari 2003:

Poppetjes blijven vallen in het Amsterdamse 'milieu'

De gisteren geliquideerde Heineken-ontvoerder Cor van Hout lijkt het vijfde dodelijke slachtoffer in een Amsterdamse gangsteroorlog.

Toen ik het bovenstaande in 1993 schreef, waren criminele afrekeningen nog bijzonder. 10 Jaar later gaat het om vijf slachtoffers op rij plus 19 geplande liquidaties, die door de politie konden worden voorkomen. Bij een van de vijf liquidaties werd een meisje bij een bushalte getroffen door rondvliegende kogels. Het is een kwestie van tijd en er vallen slachtoffers onder onschuldige voorbijgangers. Die zijn dan zinloze slachtoffers van een zinloze oorlog tegen drugs, die al 30 jaar geleden verloren was.

De staat als pusher:

Pusher is een oude term voor heroïne-handelaar. Hij pushed mensen (oefent druk uit op mensen) om heroïne te gebruiken.

Als verslaafde heb je veel geld nodig om aan drugs te komen. Een van de manieren om aan geld te komen, is het verkopen van drugs. Dan verschuif je het probleem naar anderen. Zo ontstonden de pushers.

Door drugs te verbieden, heeft de staat drugs duur gemaakt. Zij oefent daarmee druk uit op verslaafden om in drugs te gaan handelen, om te stelen en om voor hoer te spelen. De staat is dus een pusher. En naarmate de drugs harder bestreden worden, krijgen we meer pushers.

Stel je eens voor: Een knappe bink met een grote sportwagen staat voor een middelbare school of disco. Meisjes van 13 of 14 jaar verdringen zich om de wagen en hebben wel zin in een ritje. Maar ze krijgen meer dan een ritje. Een paar weken later zijn ze verslaafd en werken ze in een nachtclub. En de pusher/pooier verdient er goed aan.

De staat als slavenhandelaar:

Mensen met ernstige psychische trauma's zoeken naar verdoving voor de pijn. Zij vinden dit in drugs. Bijvoorbeeld heroïne. Dan zegt de staat: 'dat mag niet'. En zij verbiedt de drugshandel.

Dan komen de slimme jongens en zij leveren de drugs illegaal. Maar wel tegen een hogere prijs. Een prijs die men niet met eerlijk werk kan opbrengen. En men is volkomen afhankelijk van de heroïne.

De drugshandelaar is dan eigenaar geworden van een groot aantal slaven. Zij zijn gebonden met onzichtbare ketenen van lichamelijke en geestelijke afhankelijkheid. Sterker dan ketenen van ijzer en staal. En de pijn van de afkickverschijnselen is heviger dan de pijn van de hardste zweep.

De drugsleverancier stuurt dan zijn slaven op pad. Sommigen gaan roven en stelen. Anderen spelen voor hoer. En ladingen geld brengen zij binnen voor hun meesters.

Je ziet: de staat verkoopt de junks als slaven aan de drugshandelaren.

De mafia als wereldregering:

De drugshandelaar krijgt steeds meer geld en zet steeds meer onderbazen in. Er ontstaat een hierarchisch netwerk dat streng en mededogenloos geleid wordt. Wie uit de pas loopt, wordt afgemaakt. De georganiseerde misdaad is geboren.

De staat maakt zich zorgen en intensiveert de drugsbestrijding. En hoera, zij heeft succes. De organisaties met de domste leiders worden opgerold. En hun opsporing, berechting en gevangenhouding kost de brave burger handenvol geld. En tegelijk maakt justitie plaats voor nieuwe organisaties. Survival of the fittest. Justitie pakt als een roofdier de zwakke organisaties. En er komt meer ruimte voor de echte profs.

De criminele organisaties passen zich aan. En zij kopen legale firma's op en gebruiken ze als dekmantel. (NRC-Handelsblad had in oktober 1992 een kop: 'de mafia berooft geen banken, zij koopt ze op!'.) Zij kopen ambtenaren om en veroorzaken corruptie. Zij huren accountants, organisatie-adviseurs en advocaten. En hun organisaties worden steeds sterker.

En steeds opnieuw helpt de staat een handje. Want de staat verbetert de bestrijding van georganiseerde criminaliteit. En opnieuw worden de zwakste organisaties opgerold. En dit oprollen, berechten en gevangenhouden kost steeds meer geld. En de sterkste organisaties krijgen steeds meer lebensraum. Waar zal dat eindigen?

Senatoren in de USA krijgen het in de smiezen. Zij bespreken het met hun adviseurs. Maar de georganiseerde misdaad is geïnfiltreerd. En zij kent het beleid van de senator beter dan de senator zelf. Zij komen in actie, voordat de senator iets kan ondernemen. Is hij/zij omkoopbaar? Geweldig. Dan heeft de georganiseerde misdaad een nieuwe werknemer. Is hij integer? Stuur hem een knappe dame of een leuke knul en maak wat foto's. Is hij nog steeds lastig? Uit wat valse beschuldigingen. Of steun een tegenkandidaat met een flinke donatie. En als niets helpt, blaas je hem met auto en al de lucht in. Zoals in Italië regelmatig gebeurt.

Socio-biologisch is het goed te voorspellen waar dit zal eindigen. Tenzij we de voedingsbodem van de georganiseerde misdaad vernietigen, breidt zij zich steeds verder uit en verstevigt haar grip op de politiek. Met ieder jaar dat verstrijkt, wordt het moeilijker iets te doen. Uiteindelijk eindigt het met een verborgen organisatie, die alle westerse regeringen en niet-westerse regeringen volledig in haar greep houdt. Misschien is dat al het geval.

Dit schreef ik in 1993. Sindsdien is deze zaak veel urgenter geworden.

Mafia-wetgeving:

Een goed voorbeeld van mafia-wetgeving trof ik aan op de achterpagina van het NRC van 11/11/92. Op 7/8/91 viel een legertje van de federale Drug Enforcement Administration bij de advocaat Joel M. Proyect binnen. Men nam 110 marihuanaplanten in beslag. Dit waren er 11 te veel volgens artikel 21 USC, par. 841, dat in 1988 door het congres was aangenomen. Volgens deze wet krijgt iemand bij wie meer dan 99 marihuanaplanten gevonden worden minimaal 5 jaar gevangenisstraf, ongeacht de omstandigheden. Dezelfde wet legt geen minimumstraf op aan iemand die 99,9 kilo marihuana bezit en probeert te verkopen.

Op 29 mei 1992 werd Joel Proyect veroordeeld tot 5 jaar gevangenis. De rechter deed dit met tegenzin en hoopte dat er in hoger beroep een mildere straf uit zou komen. De advocaat Proyect: 'ik heb legio bankrovers en crackdealers verdedigd die er genadiger vanaf kwamen dan ik!'

Eigenlijk is deze wet vanzelfsprekend in de USA. Wie in de USA grote hoeveelheden drugs verkoopt, functioneert als wederverkoper van de mafia of is lid van de mafia. Maar wie zijn eigen wiet kweekt, of kleine hoeveelheden dealt, gaat voorbij aan de mafia. En het is volstrekt logisch dat het congres diefstal van de mafia bestraft met minimaal vijf jaar gevangenis. En eigenlijk behoren deze mensen de doodstraf te krijgen! Nietwaar senatoren?

De VN in dienst van de mafia?

In oktober 1992 kwam een VN-delegatie naar Nederland om ons drugsbeleid te onderzoeken. De VN maakte zich zorgen om ons drugsbeleid. Vooral omdat ons beleid in Duitsland en Zwitserland navolging kreeg.

Wie maakt zich zorgen om ons drugsbeleid? De enige die verdient aan de opiumwet, is de georganiseerde misdaad. In de USA gaat meer dan 200 miljard per jaar om in de drugshandel. Bijna evenveel (en binnenkort meer) dan het totale defensiebudget van de USA! (Dit schreef ik in 1993. Het is nu veel erger.) In de EU gaan we hard in die richting. Als de drugs gelegaliseerd worden, verliest de georganiseerde misdaad ineens haar voornaamste inkomstenbron. Dan zal men werknemers moeten ontslaan, zonder afvloeiïngsregeling en zonder uitkering. Dat wordt dan een bloedbad van onderlinge afrekeningen.

Je zult begrijpen, dat alleen de georganiseerde misdaad belang heeft bij een verharding van ons drugsbeleid. En in wiens dienst staat dan de VN? Wie heeft deze delegatie naar Nederland gestuurd?

Corruptie:

Regelmatig doet de narcoticabrigade grote drugsvangsten die vol trots aan de media worden getoond. Zijn deze drugsvangsten altijd te danken aan de deskundigheid van de narcoticabrigade? Of krijgt men tips van andere drugsbendes die een concurrent kwijt willen? In ieder geval profiteren de overblijvende drugsbenden van de arrestaties.

Volgens de IRT-enquete kwamen veel tips van collega-concurrenten. De grote drugsbaronnen hebben bedacht, dat de westerse overheden wel kunnen opdraaien voor drugsoverschotten. Als er teveel geproduceerd is, zoekt men voor het overschot een dombo met geld. Men verkoopt hem/haar een paar containers drugs voor een leuk prijsje. Vervolgens verkoopt men de afnemers aan de politie, ook voor een leuk prijsje. Politie blij, politici blij, drugsbaron blij. Geen inzakking van de prijs, geen overaanbod, gewoon goed gereguleerd in onderling overleg. Het nederlandse poldermodel is echt universeel toepasbaar.

En wat levert het de maatschappij op? Tegen hoge kosten worden soms bendes opgerold. Dan plaatst men de kopstukken in een zwaar beveiligde gevangenis. Die ook weer tegen hoge kosten gebouwd is. Vervolgens zet men een ladder tegen de gevangenismuur. En terwijl een bewaker de ladder vasthoudt, klimt de drugshandelaar over de muur en verdwijnt spoorloos. Of men landt een helikopter op de binnenplaats en vliegt weg met de handelaar. En de onschuldige helikopterpiloot, die onder bedreiging van een pistool dit werk moest doen, blijft met een zwaar trauma achter.

Dit scenario voor een boevencomedie heb ik niet zelf verzonnen. Deze dingen zijn echt gebeurd in 1992 !!!

Nutteloos werk en verspilling van belastinggeld:

Op 6 en 7 november 1992 kwam een zaak voor tegen een XTC-bende. Ik citeer uit het NRC.

Tegen de hoofdverdachte werd bij verstek 10 jaar gevangenis geëist. Deze kon niet voorgeleid worden. Want twee 'nep-agenten' hadden hem uit de Bijlmerbajes gesmokkeld.

Zonder medewerking van cipiers?

Van 46 verdachten werden er slechts 6 voorgeleid. Een lid van het interregionale rechercheteam betwijfelde of het resultaat wel alle investeringen rechtvaardigde.

Drugs en milieu:

In bovenstaande XTC-zaak werd in 10 maanden tijd een omzet van 300 miljoen gulden gehaald. Dit is een enorm crimineel vermogen, waarmee drugsbenden gemakkelijk legale ondernemingen kunnen overnemen. De officier van justitie mr. A.O. van der Kerk zei hierover:

Nog een stap verder en die economische macht kan bepaalde sectoren van het maatschappelijk leven geheel in zijn greep krijgen. Daar kan geen legaal bedrijf tegen concurreren.

Volgens prof. J. van Dijk, directeur criminaliteitspreventie van het ministerie van justitie, werd (begin jaren '90) jaarlijks voor 10 miljard gulden zwart geld witgewassen. Daarmee kun je in een paar jaar een gigantische economische macht opbouwen.

Inmiddels (2003) kun je dit bedrag wel vermenigvuldigen met een factor 3 of 4.

Laten we eens aannemen dat een deel van de drugsgelden geïnvesteerd worden in chemische fabrieken en afvalverwerkingsbedrijven. Denk je dan dat deze bedrijven zich nog aan de milieuwetten zullen houden? Of zal men chemisch afval gewoon dumpen waar men het onopvallend kwijt kan? En kunnen legaal werkende bedrijven daar tegenop concurreren?

Een staat binnen de staat:

Het getuigt van bijzonder slecht bestuur om een staat binnen de staat te laten ontstaan. In Italië kan men daar over meepraten. Want de georganiseerde misdaad is daar al een staat binnen de staat. Italië is nu vrijwel onbestuurbaar. In Nederland is het nog niet zover. Maar als we Italiaanse toestanden willen vermijden, dan dienen we nu tegen de georganiseerde misdaad op te treden.

Dit schreef ik in 1993. Inmiddels is Berlusconi aan de macht. Hij gebruikt zijn politieke macht en media macht (hij is eigenaar van satellietzenders) om zich te beschermen tegen rechters. Er zou een verbod moeten komen op het bezitten van media macht voor mensen die verdacht worden van misdrijven.

Het is zinloos om de mafia te bestrijden zolang zij gigantische inkomsten heeft. Effectieve bestrijding van de mafia begint met het afsnijden van hun inkomstenbronnen. En de eerste stap daartoe is legalisatie van alle drugs. Vervolgens kan de recherche de mafia geleidelijk aan liquideren.

Nadelen opiumwet:

Zoals hierboven is aangetoond, lijden we enorme schade door de opiumwet. Ik geef een resume:

• De verslaafden lijden een gruwelijk bestaan. Legalisatie van alle drugs zou hun situatie aanzienlijk verbeteren.
• De hoge winsten op drugshandel zetten handelaren aan om mensen opzettelijk verslaafd te maken. Vooral kwetsbare mensen, zoals tieners en zwakbegaafden, zijn hiervan het slachtoffer.
• Bewoners van drugswijken lijden onder de overlast. Dealers, gebruikte spuiten, hoertjes, gebedel, berovingen, etc. zijn 'normaal' in drugswijken. Door legalisatie verdwijnen de hoertjes en de dealers. Door resocialisatie kunnen we een einde maken aan het gebedel en de gebruikte spuiten. En de berovingen kunnen effectief aangepakt worden, als de politie zich niet meer hoeft bezig te houden met de bestrijding van de drugshandel.
  Dit schreef ik in 1993. In 2002 maakte Pim Fortuyn goede sier met deze problemen, die in 10 jaar tijd zeer sterk zijn gegroeid.
  Bewoners van achterstandswijken zijn in meerderheid allochtonen uit landen met een islamitische cultuur. Zij hebben ook schoon genoeg van de overlast. Sommigen van hun kiezen voor de fundamentalistische Islam, omdat deze effectief kan afrekenen met drugscriminaliteit. De Waffen SS van Nazi-duitsland zou ook geen probleem gehad hebben met drugscriminaliteit.
  Als we onze westerse vrijheid willen behouden, moeten we afrekenen met de overlast veroorzaakt door drugs. Legalisatie dus.
• Regelmatig worden in het drugscircuit mensen geliquideerd. Dit kost de recherche veel tijd. Het gevolg is, dat voor vermissing van kinderen, verkrachtingen en overige moorden te weinig tijd overblijft. Bovendien kost het onderzoek naar liquidaties en het berechten en opsluiten van de daders ontzettend veel geld. Dit geld kan beter besteed worden.
  Dit schreef ik in 1993. In 2003 worden aangiften van diefstal en beroving vaak niet eens in behandeling genomen. De politie heeft geen tijd voor dingen, die wij graag geregeld willen zien.
• Met de enorme inkomsten uit de drugshandel worden ambtenaren, politici, cipiers en politie-agenten omgekocht. In Nederland valt dit nog wel mee. In de USA is in de binnensteden nauwelijks een eerlijke agent te vinden. En de agenten die eerlijk zijn, moeten een andere kant opkijken. Anders worden ze door hun collega's afgeschoten. (Ook dit is werkelijk gebeurd.) En over Italië zullen we het maar niet hebben.
• Met drugsgelden worden legale ondernemingen opgekocht of kapot geconcurreerd. Als we dit door laten gaan, kunnen we onze maatschappij afschrijven. Dan zakken we terug in een feodale samenleving.
• Drugsgelden worden geïnvesteerd in andere criminaliteit. Met name in chemisch afvalverwerking en de handel in beschermde dieren. De opiumwet is dus extreem slecht voor het milieu.

Voordelen opiumwet?

Volgens voorstanders van de opiumwet beschermt deze wet de drugsgebruikers tegen zichzelf. Maar de feiten wijzen juist op het tegendeel. De verslaafden zijn de grootste slachtoffers van de opiumwet.

Volgens deze voorstanders zouden verslaafden veel meer drugs gaan gebruiken, wanneer deze legaal zou worden. Nou en? 100 Gram zuivere heroïne per maand, gecombineerd met behoorlijke huisvesting en goede voeding, richt minder schade aan dan het leven op straat.

Bovendien maakt het leven op straat de junk wantrouwig. Vervolgens is hij moeilijk te bereiken voor hulpverlening. Wanneer hij/zij een eigen kamer heeft met wat privacy, en als hij/zij een beetje met rust gelaten wordt, komt er vanzelf een opening voor de hulpverlening. Als er dan hulp geboden wordt zonder druk en zonder verplichtingen, kunnen we een groot aantal junks behoeden voor extreem drugsgebruik.

Bij projecten met legale verstrekking van heroïne, bleek het gebruik bij de meeste verslaafden te stabiliseren. Sommigen stopten na enige tijd helemaal. Extreme toename van heroïne gebruik werd niet geconstateerd.

Voorstanders van de opiumwet beweren ook dat 'iedereen' drugs zou gaan gebruiken, wanneer deze gelegaliseerd zou worden. Wie is iedereen? Al zou ik er geld op toe krijgen, dan zou ik nog niet gaan spuiten. Denkt men nu echt dat de dag na legalisatie half Nederland voor de apotheek in de rij gaat staan om een ons heroïne of een gros pillen in te slaan?

Er zijn momenteel bijna 1.000.000 probleemdrinkers in Nederland. Wellicht dat een aantal van deze mensen drugs gaat gebruiken. De meeste drugs zijn relatief onschadelijk vergeleken bij alcohol. En indien we de hulpverlening intensiveren en gemakkelijker toegankelijk maken, en we voldoende voorlichting geven, kunnen we de meeste problemen voorkomen.

Voorstanders van de opiumwet beweren ook dat jongeren eerder met drugs zouden gaan experimenteren. Maar ook dat is met voorlichting goed te beperken. Het soort jongeren dat nu aan de drugs raakt, zal na legalisatie ook aan de drugs raken. Maar dan wel aan de zuivere drugs. En ze worden dan niet in een crimineel milieu gesleurd.

Men zou een totaalverbod op het gebruik van alcohol, tabac en alle andere drugs kunnen stellen voor jongeren beneden de 16 of 18 jaar. Tevens zou men het verstrekken van deze middelen of het gedogen van het gebruik zwaar kunnen bestraffen. Als jongeren de eerste 16 jaar alcohol en nicotine vrij blijven, vermindert de kans op later probleemgebruik.

Toevoeging 3 juli 2009: Op de opinie-pagina van de Washington Post heb ik in de USA voorgesteld om het verstrekken van drugs, nicotine en alcohol te verbieden aan mensen jonger dan 25 jaar en strenge straffen te geven aan degenen die die wet overtreden. 25 Jaar is de ideale leeftijd gezien vanuit de ontwikkeling van de hersenen. Deze zijn met 25 jaar pas redelijk 'gerijpt'. Sociaal-politiek is een grens van 25 jaar vermoedelijk niet haalbaar. Als de grens bij 21 zou worden gelegd, wordt al veel gewonnnen.

Als de drugsbestrijding al haar aandacht richt op het verhinderen van gebruik door jongeren, kan zij haar taak aan. Als er bovendien geen markt bestaat voor ouderen, omdat deze hun drugs gewoon legaal bij de apotheek halen, is er ook geen criminele organisatie die jongeren opzettelijk verslaafd maakt.

 

Andreas

 

Ik ben beschikbaar voor brainstorm-sessies, lezingen en seminars. Klik hier voor meer informatie